Executief of niet: als iemand een blauw hart heeft...

DELEN:

Ronald Reijneveld en Lonneke Heyser

Kijkt niet maar ziet. Hoort niet aan, maar luistert. Dat is de kern van de aanvraag van het Blauwe Hart van Lonneke Heyser voor Ronald Reijneveld. 
De oud-teamchef van Lonneke kreeg vrijdagmorgen het blauwe kleinood met gouden rand opgespeld. Als dank voor zijn enorme betrokkenheid, vasthoudendheid en begrip. "Dit vind ik wel gigantisch".

Zeven jaar geleden krijgt Lonneke de diagnose PTSS. Periodes van ziekzijn, reïntegratie en terugval wisselen elkaar af. Wat ook afwisselt zijn het aantal leidinggevenden die er soms geen raad mee weten of zo kort betrokken zijn dat er geen echte betrokkenheid kan ontstaan. Iets wat Lonneke wel nodig heeft.

"Twee jaar geleden ging het weer mis met een burn-out erbij. Nét de periode dat we een nieuwe teamchef kregen. Dat was Ronald. Hij mailde me en we maakten een afspraak. Hij wilde niet afgaan op een overdracht van zijn voorganger, maar zelf kennismaken. Dit is was echt bijzonder. Want begeleiding in ziekteverzuim is ingewikkeld en vraagt echt veel van een teamchef." Het is ook het begin van vertrouwen in herstel dat Lonneke samen met Ronald weer opbouwt. 

Ook als Ronald geen teamchef meer is, blijft hij 'vrijwillig' doorgaan met de begeleiding. Wilma Bakker van WEP: "Een bijzonder voorbeeld van hoe jij betrokken bent is dat je recent 1,5 uur enkele reis naar Warmond reed om Lonneke aan te moedigen bij de roeichallenge. Dat werd zo gewaardeerd en laat zien hoe betrokken jij bent en begrijpt hoe belangrijk dit soort momenten zijn. Alle waardering hiervoor, dit blauwe hart is jou meer dan gegund."